Άρθρο 2 - Διάκριση των γραμμών των σταθμών.

17. Οι γραμμές ενός σταθμού διακρίνονται ανάλογα με τη χρήση τους σε:

    α. γραμμές κυκλοφορίας με κανονική χρήση για διέλευση, διασταύρωση, υπέρβαση αμαξοστοιχιών, καθώς και υποδοχή προς στάθμευση ή αναχώρηση επιβατικών αμαξοστοιχιών,

    β. λοιπές γραμμές, χαρακτηριζόμενες ανάλογα με τον ειδικό προορισμό τους (γραμμές φόρτωσης, απόθεσης, ελιγμών, σκυρορυχείων κτλ.).

Από τις γραμμές κυκλοφορίας, αυτή που αποτελεί την εντός του σταθμού συνέχεια της κύριας γραμμής καλείται ευθεία γραμμή. Οι υπόλοιπες γραμμές κυκλοφορίας καλούνται παρεκκλίνουσες.

Σε σταθμούς επί τμημάτων διπλής γραμμής υπάρχουν κανονικά δύο ευθείες γραμμές, μία για κάθε σταθερή διεύθυνση κυκλοφορίας.

Σε κάποιους σταθμούς, η συνέχεια της κύριας γραμμής υφίσταται από τη μία μόνο πλευρά του σταθμού, η οποία συνδέεται με εισερχόμενη από την άλλη πλευρά κύρια γραμμή μέσω καμπύλου κλάδου αλλαγής (π.χ. σταθμός με διάταξη γραμμών μορφής παραλληλογράμμου).

Στις περιπτώσεις αυτές, ο χαρακτηρισμός «ευθεία γραμμή» ισχύει για μία μόνο κατεύθυνση κίνησης, αυτήν με είσοδο σε ευθεία και έξοδο από καμπύλη. Οι γραμμές κυκλοφορίας καθενός σταθμού ορίζονται με διαταγή και επισημαίνονται κατάλληλα επί των σχεδιαγραμμάτων.

18. Από άποψη διάταξης, οι γραμμές του σταθμού διακρίνονται σε:

    α. συνεχείς γραμμές, που συνδέονται με άλλες γραμμές με αλλαγές τροχιάς με κατάλληλη διάταξη ώστε να είναι δυνατή η είσοδος, διέλευση και έξοδος από αυτές μέσω συνεχούς κίνησης κατά μία φορά.

    β. αδιέξοδες γραμμές (ή νεκρές) από τις οποίες η έξοδος ενός εισερχόμενου οχήματος γίνεται με παλινδρόμηση (κατά φορά κίνησης αντίστροφη της εισόδου και από την ίδια αλλαγή εισόδου). Αδιέξοδες γραμμές θεωρούνται επίσης και όσες καταλήγουν σε περιστροφικές ή μεταφορικές πλάκες.

    γ. γραμμές εγκαταστάσεων, των οποίων η διάνυση από οχήματα υπόκειται σε όρους ή περιορισμούς (π.χ. γραμμές γεφυροπλαστιγγών, περιτυπωμάτων φόρτωσης, κρηπιδωμάτων κτλ).

19. Η συνεχής γραμμή θεωρείται κατειλημμένη όταν για οποιονδήποτε λόγο (στάθμευση αμαξοστοιχίας ή οχημάτων, εκτέλεση εργασιών, κατάληψη ορίου απόστασης κτλ), δεν καθίσταται δυνατή η διάνυση ολόκληρου του μήκους της και η έξοδος από αυτή, κατά την ίδια φορά της εισόδου, από το άλλο άκρο.

Η αδιέξοδη γραμμή θεωρείται, κατ' αναλογία, κατειλημμένη, όταν για οποιονδήποτε λόγο παρακωλύεται η διάνυση ολόκληρου του κανονικά διαθέσιμου μήκους αυτής.

20. Με τον όρο δέσμη γραμμών χαρακτηρίζεται το σύνολο γραμμών που συγκλίνουν κατά το ένα ή και αμφότερα τα άκρα, προς μία και την ίδια γραμμή.

21. Η γραμμή αυτή ή οποιαδήποτε άλλη γραμμή από τις οποίες είναι προσβάσιμες όλες οι γραμμές της δέσμης καλείται γραμμή σύρτη της δέσμης.